Marieta, d'Arsinfants, os presenta MisPoemas:
EL UNICORNIO AZUL
He visto un unicornio.
Un unicornio azul.
Me ha saludado,
y yo a él,
o yo a ella?
me ha mostrado un camino,
un camino cuesta arriba.
Montañas alpinas,
cumbres nevadas.
dice que me acompaña.
Que no estaré sola
aunque ni una hormiga pasee por
esos páramos,
voy a estar acompañada.
El unicornio azul
me enseña que
sepa mirar,
que sepa escuchar,
qué sepa hablar
¿Por qué hablas sin decir nada?
¿Por qué te haces la sorda?
El unicornio azul
me enseña cosas significativas
cosas que no se ven así como así
que no se perciben fácilmente
Da la vuelta a la sábana!, -me
dice-
paséate por debajo la
alfombra!,sumérgete en tu silencio!,
apaga las luces de tus ojos televisivos
aprende a nadar en tu escucha
aprende a quererte!.
por calles nocturnas,
iluminadas por coches.
El unicornio azul y yo
vamos cogidos mano con mano
corazón con corazón,
y yo, lo siento dentro de mi,
y él con su azul profundo me envuelve
En un abrazo de ternura.
UN, DOS, TRES…
Un, dos, tres
el mundo al revés!
Un, dos, tres,
todos tenéis un ciempiés!
al cole otra ves…
ponte el sueter al revés!
no te menées otra ves!
Un, dos, tres,
pon el mundo al revés!
Quan jo era petiteta
bé, encara ho sóc
caminava per entre carrers de
paper,
quan jo era petiteta
em coneixia als pels de la gent.
caminava de puntetes,
quan jo era petiteta
bebía aigua de la fonteta…
camino per carrers de ciment i
sorra,
ara que sóc gran
conec els pèls del meu
perruquer.
Ara que sóc gran
us regalo amb una malifeta!
Malifeta de paper,
malifeta de vent,
bonifeta de dolçor
per el teu cor,
Ara que sóc petiteta i que sóc grandeta!
Ara que sóc gran
jugo amb el meu infant!
I
No hay comentarios:
Publicar un comentario