"Los niños no son el futuro porque algún día vayan a ser mayores, sino porque la humanidad se va a acercar cada vez más al niño". Milan Kundera

lunes, 3 de marzo de 2014

MisPoemas...


Marieta, d'Arsinfants, os presenta MisPoemas:


 
 
 
 
 
EL UNICORNIO AZUL
 
 
 
He visto un unicornio.
Un unicornio azul.
Me ha saludado,
y yo a él,
o yo a ella?

 El unicornio azul
me ha mostrado un camino,
un camino cuesta arriba.
Montañas alpinas,
cumbres nevadas.

 El unicornio azul
dice que me acompaña.
Que no estaré sola
aunque ni una hormiga pasee por
esos páramos,
voy a estar acompañada.

                           El unicornio azul
                           me enseña que 

                              sepa mirar,
                         que sepa escuchar,
                           qué sepa hablar
 Y yo le digo al Unicornio azul
                    qué ya sé hacer estas cosas!

 Entonces me pregunta,
                     ¿Por que caminas a ciegas?
                 ¿Por qué hablas sin decir nada?
                     ¿Por qué te haces la sorda?

                            El unicornio azul
                  me enseña cosas significativas
                  cosas que no se ven así como así
                   que no se perciben fácilmente

Da la vuelta a la sábana!, -me dice-
                 paséate por debajo la alfombra!,
                       sumérgete en tu silencio!,
             apaga las luces de tus ojos televisivos
                 aprende a nadar en tu escucha
                           aprende a quererte!.
 
El unicornio azul y yo
                caminamos entre la niebla matutina
                         por calles nocturnas,
                        iluminadas por coches.
 
                       El unicornio azul y yo
               vamos cogidos mano con mano
                        corazón con corazón,
                   y yo, lo siento dentro de mi,
             y él con su azul profundo me envuelve
                   En un abrazo de ternura.

 

 

 
UN, DOS, TRES…
 
Un, dos, tres
el mundo al revés!
Un, dos, tres,
todos tenéis un ciempiés!
 Un, dos, tres,
al cole otra ves…
 Un, dos, tres,
ponte el sueter al revés!
 Un, dos, tres,
no te menées otra ves!
Un, dos, tres,
pon el mundo al revés!
 




 
 
 
 
 
Quan jo era petiteta
bé, encara ho sóc
caminava per entre carrers de paper,
quan jo era petiteta
em coneixia als pels de la gent.
 Quan jo era petiteta
caminava de puntetes,
quan jo era petiteta
bebía aigua de la fonteta…
 Ara que sóc grandeta,
camino per carrers de ciment i sorra,
ara que sóc gran
conec els pèls del meu perruquer.
 
Ara que sóc gran
us regalo amb una malifeta!
Malifeta de paper,
malifeta de vent,
bonifeta de dolçor
per el teu cor,
Ara que sóc petiteta i que sóc grandeta!


 Ara que sóc gran
jugo amb el meu infant!
 

 
 
 I
 
 
 
Ara que sóc petiteta...
jugo com una nena 
   
 
 

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

No hay comentarios:

Publicar un comentario